SZCZAW ZWYCZAJNY

Jest chwastem, który najlepiej czuje się na trwałych użytkach zielonych. Szczaw zwyczajny można spotkać także w odłogach, na stanowiskach ruderalnych czy poboczach dróg. Zalicza się do grona roślin wieloletnich – część podziemna udanie zimuje. Pomimo statusu chwastu, roślina jest ceniona w zastosowaniach kulinarnych. Liście szczawiu są jadalne, mają charakterystyczny jajowato-podługowaty kształt i silnie zielone zabarwienie. Na bazie przetartych liści można przygotować jedną z popularnych w kuchni polskiej zup.

Szczaw zwyczajny rozwija się bujnie w glebach o kwaśnym odczynie i z niską zawartością składników odżywczych. Osiąga do 100 centymetrów wysokości. W przypadku dużej presji zagraża rozwojowi roślinności na łąkach, a także znacznie obniża jakość paszy. Notuje się występowanie w całej Polsce. Oprysk herbicydami okazuje się skuteczny i można wykonywać go w razie intensywnej obecności chwastu w uprawach.

Stosowanie/Zwalczanie