KOMOSA BIAŁA

Rodzina: szarłatowate (Amaranthaceae), dawniej komosowate (Chenopodiaceae)

Nazwy ludowe i potoczne: kamosa, lebioda, łoboda

Charakterystyka botaniczna: roślina jednoroczna, jara, wymarzająca. Występuje powszechnie w całej Polsce.
 

MORFOLOGIA

Siewka: część podliścieniowa (hipokotyl) mączysto owłosiona lub naga, 10–20 mm, grubości 0,5–1 mm. Liścienie równowąskie lub lancetowate, dość grube, długości 8–10 mm i 1–2 mm szerokości, na krótkim na ogonku, blaszki liścieni zwykle nagie z wierzchu, pod spodem mączysto owłosione. Starsza roślina: nie tworzy typowej ani pozornej rozety, ale nad liścieniami tworzy się krótki, mączysto owłosiony epikotyl (część nadliścieniowa pędu) o długości ok. 1–2 mm. Pierwsza para liści naprzeciwległa, odwrotnie jajowata, rombowata lub eliptyczna. Kolejna para liści także naprzeciwległa, pod kątem prostym do pierwszej pary, większe, podobnego kształtu.

Łodyga: wzniesiona, czasem płożąca, zwykle rozgałęziająca się od dołu, mączysto owłosiona, zielona, czasem fioletowa. Osiąga długość od kilku ponad 100 cm (najczęściej 20–80 cm).

Liście na łodydze: jajowate, rombowate, czasem trójkątne lub eliptyczne i lancetowate. Nasada klinowata, ogonek nieco krótszy od blaszki. Brzeg blaszki liściowej ząbkowany lub wcinany. Górne liście lancetowate z brzegiem całym lub lekko piłkowanym.

Korzeń: palowy, silnie rozgałęziony, górą często bardzo gruby, kruchy, na całej długości rozgałęziony, osiąga głębokość od kilku do 30–50 cm.

Kwiaty: skupione w kłębki, które są zebrane w kłosokształtne wiechy, zielone lub żółte, bardzo drobne (ok. 1 mm średnicy), pięciopłatkowe.

Owoc: kłębek, soczewkowo spłaszczony, z czarnymi lśniącymi nasionami.

SZKODLIWOŚĆ

Progi szkodliwości: (5% spadku plonu) kukurydza – 0,5 szt./m2. Najgroźniejszy chwast dwuliścienny upraw szerokorzędowych, zwłaszcza kukurydzy. Groźny w uprawie buraka ze względu na przenoszenie chorób i szkodników glebowych. Zawiera substancje trujące.